بررسی نحوه توارث مقاومت به نژاد 134e182a+ زنگ زرد در 6 رقم گندم تجاری با روش دای آلل کراس

به منظور ارزیابی و بررسی نحوه توارث مقاومت به زنگ زرد، 6 رقم گندم هگزاپلوئید و 10 نتاج f1 حاصل از طرح آمیزشی دای آلل یک طرفه با نژاد 134e182a+ عامل بیماری، در شرایط گلخانه در یک طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. اجزاء مقاومت شامل: دوره کمون، تیپ آلودگی، اندازه جوش و تعداد جوش بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپ ها برای تمام صفات اختلاف معنی داری وجود دارد. نتایج دای آلل، حالت برگشت غالبیت را در بعضی ارقام نشان داد. تجزیه دای آلل با روشهای پیشنهادی گریفینگ و هیمن ـ جینکز نشان داد که در نژاد 134e182a+ واریانس غلبه از اهمیت بالایی برخوردار بود. در میان والدین رقم تجن، بیشترین gca را در جهت افزایش مقاومت دارا بود. نتایج همچنین نشان داد که حالت غالبیت برای اکثر آللها وجود داشت. تجزیه همبستگی، همبستگی معنی داری را بین صفات اندازه گیری شده نشان داد. توارث پذیری عمومی در برابر نژاد 134e182a+، 1/97% و توارث پذیری خصوصی 4/70% برآورد گردید.